PERANG MU’TAH PAMER KEBERANIAN TENTERA ISLAM

 
Perang Mu'tah berlaku pada sekitar tahun 629 Masihi (8 Hijrah). Rasulullah SAW menghantar tentera seramai 3,000 orang untuk menghadapi tentera Rom Byzantine yang berjumlah 100,000 orang tentera. Perang Mu’tah merupakan permulaan kepada kejayaan umat Islam menakluki negara-negara Kristian selepas itu.

 
Mu’tah ialah sebuah kampung yang paling dekat dengan wilayah Balqa di Syam. Jarak antara Mu’tah dengan Baitulmuqqadis hanya dua marhalah sahaja.
 
Punca tercetusnya perang ialah apabila al-Harith bin Umair al-Azdiy yang merupakan utusan Rasulullah SAW untuk menyampaikan surat kepada pemerintah Busra, telah dibunuh.
 
Pembunuhan utusan dianggap satu  jenayah yang besar; yang boleh diertikan bahawa musuh telah mengisytiharkan perang. Rasulullah SAW amat marah apabila berita ini sampai kepada baginda. Lalu, Rasulullah SAW menyiapkan satu pasukan yang terdiri daripada 3000 anggota tentera untuk menghadapi Syurahbil yang menjadi pemimpin pihak musuh.
 
Pasukan ini merupakan pasukan tentera Islam terbesar yang pernah dikumpulkan. Sebelum itu, hanya dalam peperangan Ahzab sahaja anggota tentera Islam yang terlibat mencecah angka tersebut.
 
Baginda melantik tiga orang panglima iaitu Zaid bin Harithah sebagai penglima utama. Jaafal ibn Abi Thalib sebagai timbalan dan Abdullah ibn Rawahan sebagai pembantu.
 
Rasulullah SAW berpesan kepada pasukan tentera Islam supaya pergi ke tempat pembunuhan al-Harith bin Umair dan mengajak penduduk di sana supaya memeluk Islam. Jika mereka menerima ajakan itu, hendaklah mereka dibiarkan dan jika sebaliknya, maka mohonlah pertolongan Allah dan perangilah mereka.
 
Dalam perjalanan menuju medan perang, tentera Islam mendapat maklumat bahawa musuh yang akan ditentang berjumlah hampir 100,000 orang, jauh lebih besar berbanding 3000 orang di pihak Islam.
 
Pada peringkat awal, tentera Islam ingin menghatar utusan untuk memaklumkan tentang jumlah tentera musuh kepada Rasulullah SAW dan ingin mendapat keputusan daripada baginda sama ada meneruskan perang atau berundur.
 
Namun, apabila perbincangan mendalam di kalangan tentera Islam, mereka mengambil keputusan meneruskan perang tanpa perkara itu dirujuk kepada Rasulullah SAW. Mereka tidak gentar dengan jumlah musuh yang banyak.
 
Pertempuran berlaku di Karak, yang kini terletak di dalam negara Jordan. Zaid bin Harithah memegang bendera sambil bertempur dengan hebat. Beliau menampilkan kejaguhan yang tiada bandingnya. Beliau terus berjuang sehingga terperosok ke dalam tusukan lembing-lembing musuh, sehingga akhirnya gugur.
 
Tatkala itu, datanglah Jaafar bin Abu Talib lalu mengambil bendera pasukan dan terus berjuang dengan hebatnya. Apabila keadaan peperangan semakin gawat, beliau terjun dari kudanya dan terus berlawan sehingga terputus tangan kanannya.
 
Beliau mencapai bendera dengan tangan kirinya dan terus berjuang sehingga tangan kirinya pula putus; lalu, dikendongnya bendera dengan kedua-dua lengannya. Sehingga saat Jaafar terbunuh, beliau masih lagi mengangkat bendera pasukan Islam.
 
Apabila Jaafar terbunuh, bendera diambil pula oleh Abdullah bin Rawwahah. Beliau maju ke hadapan sambil menunggang kudanya. Beliau berjuang sehinggalah syahid.
 
Apabila Abdullah terbunuh, tampillah seorang lelaki dari Bani Ajlan bernama Thabit bin Arqam lalu mengambil bendera pasukan sebagai penglima buat seketika. Lalu beliau berkata: “Hai, sekalian orang Islam! Lantiklah seorang untuk menjadi ketua!” Mereka menjawab, “Kamulah ketua!” tetapi Thabit berkata, “Aku tidak layak.” Lalu, mereka melantik Khalid bin al-Walid.
 
Selepas perlantikannya, Khalid bertindak menyusun strategi bagaimana hendak menyelamatkan tentera Islam daripada diasak hebat oleh tentera Rom. Khalid berpendapat bahawa adalah perlu untuk beliau melakukan suatu helah perang demi menggerunkan tentera Rom.
 
Dengan cara itu, Khalid akan berjaya menyelamatkan tentera Islam tanpa sebarang gerakan serangan pengusiran yang akan dilancarkan oleh tentera Rom. Beliau sangat arif bahawa adalah sangat sukar untuk melepaskan diri dari cengkaman tentera Rom itu jika mereka menyedari keadaan sebenar tentera Muslimin dan tentulah tentera- tentera Rom akan mengejar mereka.
 
Justeru, apabila masuk hari kedua peperangan, beliau mengubah posisi barisan tentera Islam. Disusunnya semula kedudukan mereka di mana barisan hadapan diletakkan di belakang, dan sayap kanan diletakkan di sebelah kiri dan sebaliknya. Lantaran itu, apabila tentera Rom melihat barisan baharu yang dibentuk itu, mereka terpinga-pinga sambil berkata, “Pasukan ini telah mendapat bantuan!” Maka, timbullah ketakutan dalam diri mereka.
 
Selepas kedua-dua pihak saling berpandangan dan bertempur sebentar, Khalid membawa pasukannya berundur sedikit demi sedikit tanpa mengubah kedudukan sistem tenteranya.
 
Tentera Rom pula tidak mengejar mereka kerana menyangka pihak tentera Islam mempunyai suatu strategi perangkap untuk menjerumuskan mereka ke dataran padang pasir yang luas, Akhirnya pihak musuh kembali ke negeri mereka tanpa memikirkan usaha untuk mengejar tentera Islam. Tentera Islam pula berjaya berundur dengan selamat sehingga sampai ke Madinah.”
 
Dalam peperangan ini, tentera Islam yang gugur syahid ialah seramai 12 orang, sementara tentera Rom pula tidak diketahui angka kematian di pihak mereka. Namun, berdasarkan perjalanan peperangan tersebut menunjukkan bahawa ramai juga daripada kalangan mereka yang terkorban.
 
Gambar - Masjid Ja'afar Abu Talib, tempat terletaknya makam sahabat yang syahid masa Perang Mu'tah.