Tok
Bachok atau nama sebenar Uthman bin Muhammad (1868 – 1953) merupakan salah
seorang tokoh ulama terkemuka yang
bertanggungjawab mengembangkan syiar Islam di Nusantara.
Beliau dilahirkan pada tahun 1860 Masihi bersamaan dengan 1279 Hijrah di sebuah
kampung yang sekarang dikenali sebagai Kampung Tok Burung, Bachok, Kelantan. Beliau berasal dari
keturunan Cina Muslim Monggolia.
Tok Bachok adalah seorang guru agama yang seangkatan dengan Tok Kenali, Tok
Selehor, Tok Kemunting dan beberapa orang lagi yang bergiat aktif di Kelantan
dalam keagamaan.
Di
antara guru beliau ialah Wan Ali Kutan, Abdul Malek Sungai Pinang, Wan Ahmad al
Fathoni dan lain-lain.
Tok
Bachok menghabiskan 15 tahun umurnya di Mekah untuk meyambung pelajaran. Beliau
kembali semula ke tanah air ketika berusia 40 tahun.
Beliau kemudian menubuhkan sekolah pondok untuk mengajar agama. Sehingga kini
tapak tinggalan pondok tersebut masih boleh dilihat di sekitar tapak perkuburan
besar bandar Bachok.
Beliau diberi gelaran Tok Bachok kerana kemasyhuran beliau
dalam mengajar ilmu yang berpusat di Bachok.
Tok
Bachok ialah seorang yang bercakap dan menghukum dengan penuh hikmah.
Diceritakan pada suatu ketika, seorang muridnya di sekolah pondok ditangkap
kerana merokok.
Barangkali, murid tersebut, pelajar-pelajar lain dan guru yang
mengajar di sekolah yang sama menyangka bahawa Tok Bachok akan memberi hukuman
yang berat kepada pelajar tersebut.
Namun,
sangkaan mereka itu semua meleset jauh. Apa yang Tok Bachok lakukan adalah
dengan menyuruh pelajar-pelajarnya mengambil puting rokok tersebut diikat
dengan seutas tali. Kemudian, tali tersebut ditarik ramai-ramai dan dihumban ke
dalam laut.
Di
sebalik tindakan yang diambil oleh Tok Bachok itu mungkin mahukan semua orang
yang menjadi saksi kejadian itu mengutip iktibar bahawa perbuatan merokok perlu
dicegah dan dijauhi oleh semua pihak.
Pada hayatnya, Tok Bachok telah berkahwin dengan beberapa orang isteri,
antaranya ialah Che Membunga (Tok Ji), Zabidah dan Che Embun.
Anak beliau adalah Yasin (Ustaz Yasin), Che Mariam, Mohd Amin (Baba), Mustaffa, Mohd Zain (Tok Ayah Zain), Mohd Nor,
Abd Aziz (Pak Jid), Hassan, Hussin, Abd Khir dan Mohd Rashidy.
Pada malam Ahad, 15 Zulkaedah 1372 bersamaan 27 Julai 1953, beliau
menghembuskan nafasnya yang terakhir ketika berusia 93 tahun.
Jenazahnya telah dikebumikan di tapak tanah miliknya, yang seterusnya diwakafkan sebagai tanah perkuburan Bachok.
No comments:
Post a Comment