Ada pihak yang cuba menjadi jaguh kononnya
memperjuangakan sesuatu untuk kepentingan rakyat dengan cara mengadakan
domonstrasi atau perhimpunan haram. Tindakan itu nyata tidak memberi kesan
kebaikan kepada rakyat, bahkan sebenarnya menimbulkan banyak masalah serta
boleh menggugat ketenteram dan perpaduan negara.
Tindakan pihak yang menganjurkan
perhimpunan haram itu sebenarnya lebih bermotifkan untuk kepentingan politik
masing-masing dan bukannya untuk kepentingan rakyat.
Mengapa perlu diadakan perhimpunan haram
untuk menyatakan sesuatu perkara kepada kerajaan, sedangkan negara kita memberi
seluas-luasnya peluang kepada rakyat melalui wakil rakyat kawasan masing-masing
untuk membawa usul atau dibincangkan di Parlimen.
Sekarang ini pembangkang mempunyai ramai
wakil rakyat di Parlimen sama ada di Dewan Rakyat dan Dewan Negara yang boleh
membahaskan sesuatu perkara untuk kepentingan rakyat.
Amat tidak masuk akal jika yang menjadi
penganjur dan menyokong pehimpunan haram adalah terdiri ahli Parlimen sendiri
yang sebenarnya boleh secara langsung menyampaikan sesuatu usul untuk
kepentingan rakyat di Parlimen.
Rakyat sepatutnya lebih sedar dan memahami
keperluan untuk menjagikan perpaduan sebagai agenda utama di dalam masyarakat
berbilang bangsa, agama dan budaya di Malaysia ini.
Perhimpunan haram bukan saja memberi kesan
psikologi yang berunsurkan kebimbangan dan ketakutan kepada rakyat, tetapi
memberi kesan buruk kepada ekonomi negara.
Selain itu perarakan yang besar boleh menimbulkan
kesesakan lalu lintas yang teruk di samping menjejaskan perniagaan di sekitar
tempat perhimpunan jika ia tidak dapat dikawal.
Penganjur perhimpunan haram sepatutnya
mendengar rintihan dan kebimbingan rakyat jika mereka sebenarnya benar-benar
melakukan tindakan itu untuk kepentingan rakyat.
Apa yang amat dibimbangkan ialah akan
terdapat pihak-pihak dan anasir-anasir yang tidak diingini dan tidak
bertanggungjawab mengambil kesempatan untuk mencetuskan lagi provokasi bagi
mewujudkan suasana tidak terkawal sehingga akhirnya menjadikan negara tidak
aman.
Selama ini, kemerdekaan yang telah negara
peroleh membuktikan bahawa perpaduan antara kaum bukanlah suatu perkara yang
mustahil. Perpaduan sebagai batu asas dan tonggak kemerdekaan Malaysia dengan
menjadikan perbezaan budaya, warna kulit, agama dan adat resam sebagai keunikan
bangsa Malaysia yang boleh kita banggakan sehingga hari ini.
Perpaduan kaum yang berterusan sehingga
hari ini amat menjelaskan hubungan baik yang telah terbina antara pelbagai
bangsa di Malaysia sejak sekian lama. Semangat akomodatif dan sikap
hormat-menghormati yang telah diwarisi oleh setiap budaya dan agama telah
menjadi asas dan kekuatan kepada perpaduan ini.
Perpaduan perlu terus menjadi matlamat
pembangunan negara supaya Malaysia dapat mengekalkan keamanan serta mempunyai
bangsa yang maju dan berjaya. Ia dapat direalisasikan melalui usaha rakyat
terus memelihara perpaduan antara kaum.
Perpaduan kaum berlaku apabila rakyat
pelbagai kumpulan etnik, agama dan wilayah, hidup aman damai sebagai satu
bangsa yang bersatu dengan memberi komitmen yang penuh kepada identiti
kebangsaan berlandaskan kepada Perlembagaan Persekutuan dan Rukun Negara.
Tanpa perpaduan, amat sukar untuk
memelihara keamanan. Lihat sahaja bagaimana sebuah bangsa atau negara yang
tandus perpaduan dijajah dan diperlakukan dengan kejamnya oleh bangsa asing,
malah hidup melarat dan merempat di tempat sendiri.
Seharusnya kita menjadikan fenomena ini
sebagai suatu pengajaran supaya rakyat negara kita tidak terjebak dalam
usaha-usaha untuk menggugat keamanan. Sewajarnya, warga Malaysia akan terus
mempertahankan semangat perpaduan dan nilai-nilai murni yang tinggi dalam
kehidupan masyarakat yang tidak memandang rupa, warna kulit atau perbezaan
budaya.
Semangat perpaduan ini dipupuk semenjak
kecil lagi supaya mereka lebih memahami dan menghargai makna sebuah kasih
sayang dan kehidupan yang aman damai. Dan ia perlu ada di dalam jiwa setiap
warga Malaysia tanpa mengira rupa, warna kulit atau perbezaan budaya.
No comments:
Post a Comment